بیتامین

آشنایی با نقش DDR در RAM

نوشته آرش الیادرانی • 15 آگوست 2014

تفاوت‌های اصلی بین حافظه‌های رم وجود دارد اول تعداد پین‌های موجود بر روی آن‌ها جهت بالا بردن سرعت انتقالات داده‌ها ، دوم دو لایه شدن یا در اصطلاح فنی Double Side شدن برای استفاده بهینه از هر دو سمت بورد RAM و در نهایت سرعت نوسانات یا هرتز می‌باشد.

حافظه SDRAM یا Synchronous DRAM:

SDRAM ها را در واقع می‌توان جزو اولین نسل از حافظه‌های RAM امروزی تلقی کرد، پروتکل مورد استفاده در این تکنولوژی حافظه RAM تا سال ۲۰۰۲ همچنان مورد استفاده بود اما بعد از آن دیگر تولید نشد و از رده خارج شد ، این پروتکل حافظه RAM امروزه منسوخ شده است. حافظه‌های RAM از نوع SDRAM صرفا دارای ۱۶۸ عدد پین بودند و سرعتی بالغ بر ۶۶ تا ۱۳۳ مگاهرتز را برای کاربران فراهم می‌کردند. SDRAM ها بر خلاف نسل بعدی فقط روی یک طرف از بورد خود چیپ پردازشی و حافظه داشتند درحالی  که در نسل‌های بعد هر سمت دارای حافظه و چیپ هستند. SDRAM ها در واقع پایانی بر نسل قدیم حافظه‌های RAM دیروزی بودند البته با توجه به طبقه بندی که ما در اینجا از RAM ها داریم ، خود نیز در رده بندی نسل اولیه حافظه‌های RAM در این مقاله قرار می‌گیرند.

حافظه DDR SDRAM

از سال 2002 به بعد بازار حافظه RAM به حافظه‌های RAM از نوع DDR SDRAM ها رسید ، DDR مخفف کلمه Double Data Rate یا نرخ داده دو برابر می‌باشد.  با معرفی این نوع حافظه RAM به بازار در واقع یک انقلاب در صنعت تولید RAM های SDR به وجود آمد. مهمترین تفاوت حافظه های RAM از نوع DDR و SDR در این بود که حافظه‌های DDR توانایی انجام عملیات در هر پالس پایین و بالای CPU را داشتند اما حافظه های SDR فقط در یکی از این پالس ها قابلیت فعالیت داشتند، همین استفاده بهینه از clock pulse های CPU باعث شده سرعت کارکرد حافظه‌های DDR دو برابر حافظه‌های SDR باشد. ماژول حافظه های RAM از نوع DDR دارای ۱۸۴ عدد پین بود و با برخی از مادربوردهای قدیمی هم می توانست کار کند. البته هنوز بصورت کامل این نوع حافظه‌ها از رده خارج محسوب نمی شوند اما این پروتکل RAM هم به نوعی قدیمی محسوب می شود و کم کم به همتای قدیمی خود یعنی SDRAM می پیوندد. اگر تعداد امکانات این نوع حافظه RAM را در نظر بگیریم شاید بتوان ۳۰۰ مورد را در نظر داشت اما مدل‌های جدید حافظه‌های RAM امکانات بیشتری را ارائه می دهند. همچنان این نوع حافظه‌های RAM مانند نسل‌های قبلی آن از یک کانال ارتباطی برای ارسال داده‌های خود استفاده می کردند که در اصطلاح به آن Single Channel نیز گفته می شود. حافظه های RAM از نوع DDR را می توان نسل میانی حافظه‌های RAM معرفی کرد.

حافظه RAM DDR2

پیشرفت تکنولوژی طبق معمول ادامه داشت و در اواسط سال ۲۰۰۴ میلادی تکنولوژی‌های RAM های DDR2 به بازار معرفی شد. تکنولوژی RAM های DDR2 یک پروتکل نسل جدید محسوب می شود و بیشتر برای نیازهای بازار بازیهای کامپیوتری به بازار ارائه شد. سرعت این حافظه‌های RAM نسبت به نسلیهای قبلی قابل مقایسه نبود و می‌توانست تا پهنای باند هشت و نیم گیگابیت بر ثانیه را پشتیبانی کند. حافظه های RAM از نوع DDR2 دارای ماژول ۲۴۰ پین هستند و قطعا سرعت بهتری نسبت به DDR دارند . این نوع حافظه‌ها می توانند چهار انتقال داده در یک پالس زمانی CPU یا در اصطلاح فنی four data transfer per memory clock cycle داشته باشند که تقریبا سرعت را نسبت به DDR ها دو برابر می کند. حافظه‌های DDR2 از دو کانال ارتباطی استفاده می کنند که در اصطلاح Dual Channel نامیده می شود و با اینکار شما هم نرخ انتقال بیشتری خواهید داشت و هم سرعت بیشتری را تجربه خواهید کرد. حافظه‌های RAM از نوع DDR2 از مادربوردهای قدیمی پشتیبانی نمی کنند و به نوعی می توان گفت Backward Compatible نیستند، ساختار ماژول آن‌ها کاملا با ساختار ماژول‌های DDR متفاوت است و بنابراین بر روی همان اسلتی که DDR متصل می‌شود نمی توان آن را قرار داد. بنابراین شما نمی‌توانید حافظه‌های DDR را به DDR2 با داشتن یک مادربورد قدیمی بروز رسانی کنید. در مقایسه با امکانات DDR در DDR2 شما ۳۶۰ امکان یا Option دارید. امروزه بعد از DDR3 که در قسمت بعدی توضیح می‌دهیم این نوع حافظه‌های DDR2 بیشترین بازار عرضه و تقاضا را دارد.

حافظه DDR3 RAM

آخرین نسل از تکنولوژی‌های حافظه که امروزه بصورت گسترده استفاده می شود به نام DDR3 است که از سال 2007 میلادی به بازار ارائه شد. حافظه‌های DDR3 به عنوان یک انقلاب در صنعت حافظه بعد از DDR2 معرفی می شوند ، این نوع حافظه‌ها از ولتاژ پایین‌تری نسبت به همنوع‌های قبلیشان استفاده می‌کنند ، بنابراین برق کمتری استفاده می‌کنند و در این میان می‌توانند نرخ انتقال اطلاعاتی بالغ بر ۱۲ و هشت دهم گیگابیت در ثانیه را ارائه بدهند. سیستم‌هایی که از DDR3 پشتیبانی می‌کنند می‌توانند ماژول های یک، رو و سه تایی بصورت بانک در کنار هم داشته باشند. اگر سیستم شما این مورد را پشتیبانی کند ، سیستم شما می‌تواند چندین RAM از نوع DDR3 که هم Dual Channel هستند و هم Triple Channel را در کنار هم داشته باشند که سرعت و کارایی RAM شما را نسبت به داشتن فقط یک ماژول RAM بسیار بسیار بالاتر می‌برد. حافظه‌های DDR3 دارای ۲۴۰ پین می‌باشند و به همین دلیل به هیچ عنوان با مادر بوردهای قبلی Backward Compatibility ندارند و شما در صورت نیاز به استفاده از این نوع حافظه ها باید مادربورد خود را نیز بروز کنید. هر کدام از اسلت‌های RAM از نوع DDR3 معمولا در مادربوردها به راحتی ۱۶ گیگابایت RAM را پشتیبانی می‌کند که برای یک سیستم خانگی یا بازی بسیار مناسب است. در حال حاظر بازار حافظه‌های RAM در اختیار حافظه‌های DDR3 است.

برچسب‌ها: ddr در ram • ddr در رم • آموزش • انواع ddr • رم • سخت افزار